پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

با برکناری عمران خان از نخست وزیری پاکستان، یکی از مهمترین سوالات این است که دولت آینده پاکستان در رقابت‌های راهبردی دوران جدید میان چین و ایالات متحده چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت؟ آیا این کشور به سوی سیاست موازنه مثبت خواهد رفت یا تحرکات جدید ارتش این کشور را باید نشانه‌ای از گردش دوباره پاکستان به سمت ایالات متحده دید؟

عمران‌خان که در نخستین نشست خبری خود پس از پیروزی در انتخابات پارلمانی «توسعه روابط با همسایگان» را «اولویت سیاست خارجی اسلام‌آباد» عنوان کرده بود، اکنون با گذشت نزدیک به هشت ماه از آغاز دوران نخست‌وزیری‌اش، راهی ایران شد تا ضمن رایزنی با مقامات کشورمان شاید بتواند روابط کشورش با جمهوری اسلامی ایران را با رونقی تازه همراه سازد.نخستین سفر عمران‌خان، نخست‌وزیر جدید پاکستان به ایران از دید اغلب کارشناسان و تحلیلگران این حوزه به‌دلیل موقعیت زمانی و شرایط سیاسی خاص حاکم بر منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است. سفر دو روزه عمران‌خان از مشهد آغاز شد و وی پس از زیارت بارگاه امام هشتم، روز دوشنبه دوم اردیبهشت (امروز) در پایتخت به دیدار و گفت‌وگو با مسوولان ارشد کشورمان می‌نشیند. البته با توجه به مسائلی که روابط تهران-پاکستان را تحت‌الشعاع قرار داده، انتظار می‌رفت که سفر نخست‌وزیر پاکستان به ایران که اکنون هشت ماه از انتصاب وی به این سمت می‌گذرد زودتر انجام بگیرد.

عمران خـــــــان، نخســـت وزیــــر پاکستان قرار است فردا در سفری دو روزه عازم ایران شود. برای تحلیل ابعاد و پیامدهای سفر مقام عالی رتبه پاکستانی به تهران با ماشالله شاکری، سفیر سابق ایران در اسلام آباد گفت‌وگو کردیم. این دیپلمات پیشین کشورمان ضمن تأکید بر لزوم بهره‌گیری مقام‌های دو کشور از دستاوردهای سیاسی و اقتصادی آن، از اهمیت این سفر می‌گوید. عمران خان در حالی برای نخستین بار بعد از انتخابش به عنوان نخست وزیر پاکستان به تهران می‌آید که او سیاست نزدیکی با تهران را به عنوان یکی از اولویت‌های مهم در سیاست خارجی مطرح کرده است.

شیخ‌الاسلام گفت: اگر کودتای 28 مرداد قانونی بوده طبق قوانین بین الملل، پس تسخیر سفارت هم کاملاً قانونی بوده است. حق ملت ایران بوده که در مقابل چنین خطری که یک بار بر سر این ملت آمده و خیلی این ملت برایش هزینه داده است آن کارهایی که فکر می‌کند جلو این خطر را بگیرد انجام دهد.

مناقشات عمیق و مبنایی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در زمینه های سیاسی، ژئوپلیتیک و امنیتی معلول هنجارها و ایستارهای متعارضی است که سنگ بنای نظام های سیاسی دو کشور را بنیان نهاده.